Nu haddenwe ons vorige verhaal met de goedkope busrit afgesloten en kunnen we nu ons verhaal beginnen met een verslag van deze reis.

De bus uit Mysore (om 21.30) had namelijk na een uurtje rijden pech en dus moesten we in de volgende bus stappen (de laatste van die dag dus daar hadden we geluk mee). Omdat ze ons natuurlijk nietinlichten over wat er gaat gebeuren, kwamen we als laatsten bij de nieuwe bus aan. Deze zatal helemaal volen dus konden wij de rest van de weg in het hele smalle volle gangpad doorbrengen. Nog maar 10 uur te gaan dus waar zeur je ook over :-) Lekker door de bergen slingeren. Goed voor de misselijkheid.Wies is maar voorin gaan zitten en heeft daar een stoeltjemet een Indiaas meisjemogen delen. Vrouwen onderling zijn hier echt lief!. Opeens stopte de bus en werd hij langs de weg geparkeerd. Wij hadden zo'n situatie met de vorige busal meegemaakt dus we vreesdenhet ergste. Tegelijkertijd begon hetheel hard te regenen en dusvermoedden we dat hijhij wijselijk wachtte tot het einde van dehoosbui.Voor ons stondhet verkeer ook al stil. Er bleek echtereen truckop de rand van de afgrond te staan, net genoeg om niet neer te storten, maar wel een precaire situatie. Natuurlijk hadden wij een grote bus dus met heeeel veel heen en weer steken konden we uiteindelijk centimeter voor centimeterlangs de truck manoeuvreren. Elke aanraking van de truck zou hem de afgrond in duwen. Voor het keren moest zelfs onze bus ontruimd worden om zo minder zwaar te zijn.De opgelopen vertragingheeft ons geradbraakt en4 uur later inKochi gebracht.

Homestay

In Kochibleek ons geselecteerde hotel al vol te zitten. Een vriendelijke Indier vertelde ons dat al en zei dat hij zelf wel een goede homestay had. Voor de mensen die ons verhaal over 'regelmannetjes' heeft gelezen, begrijpen jullie natuurlijk wel dat we het enigszins niet vertrouwden.Maar ach, je bent moe en wat is er mis metevenkijken of de kamer mooi en goedkoop is? Dit bleek een juiste zet!!Voor2 euro per persoon per nacht hebben we een woonkamer, slaapkamer en badkamer. Met eenonzettende vriendelijke, lieve, zorgzameIndier, Francis genaamd.Diezelfde avond zijn we onze vermoeidheid van de busreis vergeten met een leuk welkomstetentje op het boventerras van ons hotel.Samen met Fransen en Nieuw-Zeelandersen dedrie Indiase jongens die het hotel runnen en ook veel in Europa hebben gereisd, hebben we een heerlijke maaltijd gegeten. Prawns en red fish want we zitten aanzee. Lichtelijk hippie, maar erg gezellig internationaal.

Kochi en Kathakali

De stad Kochi is totaal anders dan wat voor ons India is geworden. Maar om eerlijk te zijn, is dit ook wel eens lekker. Als oude koloniale stad voel je de Portugeze, Hollandse en Britse invloeden. Klinktals een verkooppraatje in een reisgids, maar het is nu eenmaalecht waar! De mensen heten Francis, Xavier, James, George, etc.Restaurants meteen soort van Indiaas fusion food enkoffie zonder melk en suiker. Een open sfeer, hand in hand over straat mag weer, atheist zijn blijft onbegrijpelijk maar dat is nu eenmaal wat in Europa normaal is, naast het cricket wordt er ook gevoetbald op veldjes en zelfs de rikshaw drivers spreken goed Engels.

Op zaterdagavondhebben we een Kathakali voorstelling bijgewoond. Dit is een theater vorm die alleen in Kerala wordt bedreven. Met veel schmink en gigantische kostuums wordt een verhaal verbeeld onder begeleiding van muziek en zang. De acteurs gebruiken een bijzondere vorm van mime: gekke handgebaren, alle spieren in hun gezicht worden apart bewogen en de ogen worden alle kanten op gedraaid.

Backwaters

Zondag hebben we de hele dag op het water gedobberd. Grote inhammen vanuit de zee hebben een soort vanmeren- en kanalenstelsel gevormd. Varen op een bootje door de jungle. Zo bezochten we een spice farm, touw makers en hebben we (de gebruikelijke) kokoswater gedronken. Leuk gepraat met een Zwitsers lerarenkoppel die tijdens hun reis door India verschillende goede doelen projectjes bezochten en onder de indruk waren van het micro krediet systeem. Na een thalli (rijsttafel op bananenblad) in Kerala stijl hebben we geluierd in bamboestoelen op een grote boot met een overkapping. Het aanwezige Indiase gezin uit London speelde de bekendeBrits-Indiase seriesgoed na. Een Britse dochter kreeg een kruisverhoor van alle aanwezige tantes dat ze de volgende keer toch zeker een goede jongen mee moest nemen. Met veel broers en uit een welgesteld Indiaas gezin.

Na een dagje slenteren door de stad en het bezoeken van de Dutch Palace (een paleis gebouwd door de Portugezen maar later gerenoveerd door de Hollanders), vertrekken wevanavond met de trein naar Salem. Een bekende, maar we durven een nieuwe busrit door de bergen met demonsoon niet meer aan.Na een korte stop zullen we Tamil Nadu verder verkennen!!